บางทีเราไม่ต้องหวังพึ่งคนอื่น
บางทีเราไม่ต้องคาดหวังจากคนอื่น
บางทีเราไม่ต้องผลักภาระให้คนอื่น
บางทีเราไม่ต้องกดดันคนอื่น
...
คนแต่ละคนมีศักยภาพต่างกัน
คนแต่ละคนมีการกระทำต่างกัน
คนแต่ละคนสร้างประโยชน์ได้ต่างกัน
คนแต่ละคนรับผิดชอบการกระทำของตนได้ต่างกัน
...
บ่อยครั้ง ที่เราจะทำสิ่งที่เป็นประโยชน์ อาจมีอุปสรรคขวางทาง ให้รกตา รกใจ เราได้พยายามแล้วที่จะอดทนค่อยๆพิจารณาและทำต่อไปมากขึ้น หรือน้อยลง ตามความสมัครใจ ... แต่เมื่อความอดทนมันถึงขีดต่ำสุด เราอาจพิจารณาอีกครั้งว่า แม้ไม่พอใจก็ไม่ต้องผลักภาระ คาดหวัง กดดัน ตำหนิใคร และเตือนตนเองอีกครั้ง ว่า หากเรามองโทษที่ตามมาจากการติหนิ ไม่พอใจของเราให้ดี อาจพบว่าความเสียหายที่จะเกิดขึ้นนั้นเกินกำลังของเราที่จะรับผิดชอบ กระทบต่อชีวิตผู้อื่น และนั่นอาจทำให้เราเสียใจไปตลอดชีวิต
Search